Oaza Młodzieżowa Ruchu Światło-Życie
OAZA MŁODZIEŻOWA
Oaza w naszej parafii istnieje od wielu lat. Obecnie jednak jest nas niewielu. Tym bardziej wiec czekamy na każda młodą osobę, która odnalazła lub chce odnaleźć swoje miejsce w Żywym Kościele.
Spotkania nasze odbywają się w soboty o godz. 13.00 w salce przy świątyni.
Opiekunem zwanym moderatorem jest Ks. Andrzej Hładki
Oaza to potoczna nazwa Ruchu Światło-Życie. Skupia w swoich szeregach zarówno młodzież (dziewczyny i chłopaków) jak i dzieci tworząc małe przyjazne grupy.
Podczas naszych spotkań są: rozmowa (o wszystkim, a nie o niczym!), zabawa, Pismo święte, modlitwa, pytania i odpowiedzi.
Czasem organizujemy wyjazdy, ogniska, wspólne wyjścia i co tylko przyjdzie do głowy. Zaangażowanie się w oazę, w małej grupie pozwala lepiej poznać Boga i przekonać się, że On nas naprawdę kocha, pomimo grzechu i słabości. Daje też szansę bycia we wspólnocie z innymi ludźmi, których mogę poznać, rozmawiać z nimi, starać się ich rozumieć i być rozumianym.
Gdzie widać oazę? Choćby na niedzielnych Mszach św., gdzie grupa posługuje śpiewem. Oazowicze bardzo często zajmują się też przygotowaniem i upiększeniem Mszy św. poprzez czytanie komentarzy, odczytywanie wezwań wspólnej modlitwy wiernych.
Oprócz spotkań w ciągu roku, oazowicze uczestniczą też w wakacyjnych rekolekcjach – w górach albo nad jeziorem. Spotykają się na dniach wspólnoty gromadzących wiele podobnych grup i osób. Przynoszą one niewymierne owoce dla tych, którzy chcą coś osiągnąć w życiu duchowym, przełamać się i umocnić. Wszystko to w wolności ale i w duchu odpowiedzialności za siebie i innych.
Jakie są cele naszej oazy? Przede wszystkim stale pociągać młodych ludzi, naszych przyjaciół i znajomych, do pójścia śladami Jezusa – Jedynego Mistrza i Zbawiciela! Coraz lepiej Go poznawać, bardziej miłować i cieszy się, że możemy z Nim być. Chcemy uczestniczyć czynnie w życiu parafii i pokazać, że naprawdę możemy być Żywym Kościołem.
Bieżące informacje o Ruchu Światło-Życie, na świecie, w Polsce i w diecezji na stronach internetowych: www.oaza.pl,
https://www.facebook.com/lubuskaoaza/,
RUCH ŚWIATŁO-ŻYCIE
PODSTAWOWA CHARAKTERYSTYKA
1. Ruch Światło-Życie powstał z inspiracji Ducha Świętego, z realizacji odnowy Kościoła w myśl II Soboru Watykańskiego. Założycielem Ruchu jest ks. Franciszek Blachnicki (1921-1987), który od rekolekcji oazowych dla ministrantów i Krucjaty Wstrzemięźliwości poprzez dalszy rozwój oaz wypracował cały system ewangelizacji i formacji obejmujący dzieci, młodzież i dorosłych. Program formacyjny dla małżonków został w dużej mierze zaczerpnięty z programu i duchowości Eqipes Notre Dame. Ukształtowany w ten sposób Ruch Żywego Kościoła, przyjął w r. 1976 nazwę: "Ruch Światło-Życie", określającą jego duchowość, metodę działania i charyzmat dany Założycielowi.
2. Ruch Światło-Życie jest także dziełem Niepokalanej, Matki Kościoła. Został Jej zawierzony 11 czerwca 1973 r. przez kard. Karola Wojtyłę w Centrum Ruchu w Krościenku nad Dunajcem. Akt ten Ruch uznaje za swój akt konstytutywny.
3. Ruch Światło-Życie obejmuje ludzi różnego wieku i powołania: dzieci, młodzież, osoby dorosłe różnych stanów: małżeństwa, osoby samotne, kapłanów, zakonników, zakonnice, członków instytutów itd. Małżeństwa należące do Ruchu zasadniczo tworzą w jego ramach kręgi Domowego Kościoła.
4. Cel i program Ruchu wyrażają w skrócie greckie słowa „ΦΩΣ” (światło), „ZΩH” (życie), wpisane w znak krzyża
Φ | ||
Z | Ω | H, czyli formuła „Światło-Życie”, |
Σ |
oznaczająca jedność światła danego od Boga i życia, czyli postępowania. Sprawcą tej jedności jest Duch Święty.
Światłem jest: światło rozumu, światło sumienia, światło słowa Bożego, światło Chrystusa jako wzoru osobowego i światło Kościoła, który dba o nieskażony przekaz światła z poprzednich źródeł oraz o ich właściwą interpretację. Jedność między prawdami poznanymi i uznawanymi za słuszne a wyznawanymi i stosowanymi w życiu określa program wychowawczy Ruchu i zarazem jego metodę pedagogiczną.
5. Celem Ruchu Światło-Życie jest formowanie dojrzałych chrześcijan i budowanie wspólnoty (communio) Kościoła poprzez ewangelizację i formację, odnowę liturgii, budowanie braterskich wspólnot oraz tworzenie dzieł mających na celu przemianę świata w duchu Ewangelii. Zadania te Ruch "wyraża w podstawowych sformułowaniach: Nowy Człowiek, Nowa Wspólnota, Nowa Kultura.
Ruch odczytuje znaki czasu i wsłuchując się w głos Stolicy Apostolskiej, podejmuje lej aktualne zachęty oraz wypracowuje na ich podstawie konkretne programy działania.
6. Duchowość uczestników (Ruchu Światło-Życie wyraża się w ciągłym pogłębieniu osobistej relacji do Jezusa Chrystusa jako Pana i Zbawiciela. Jest to relacja miłości - całkowitego oddania się Jemu w wierze i posłuszeństwie na wzór Niepokalanej. Mocy do takiego osobowego oddania się udziela Duch Święty. On także jednoczy we wspólnocie żywego Kościoła, w którym każdy człowiek znajduje środowisko swojego wewnętrznego rozwoju oraz przyczynia się do wzrostu Kościoła zgodnie ze swym powołaniem. Osobisty związek z Jezusem nawiązuje się i pogłębia przez stały kontakt ze Słowem Bożym, które staje się słowem życia dzięki codziennej modlitwie indywidualnej i wspólnej. Źródłem pełni życia chrześcijańskiego, a zarazem jego szczytem, jest liturgia, zwłaszcza eucharystyczna, pielęgnowana przez uczestników Ruchu w odnowionym posoborowym kształcie. Uczestnicy Ruchu dają świadectwo Jezusowi Chrystusowi słowem i życiem.
Szczególną formą świadectwa jest Nowa Kultura, polegająca na uwalnianiu człowieka od wszystkiego, co poniża jego godność, oraz na rozwijaniu wartości osoby i wspólnoty we wszystkich dziedzinach życia. Nowa Kultura realizuje się także przez podjęcie Krucjaty Wyzwolenia Człowieka. Szczytem życia osobowego jest zdolność do złożenia daru z siebie w akcie pięknej miłości - agape, której przykład dał Chrystus Sługa. Uczestnicy Ruchu Światło-Życie chcą wdrażać się w tę postawę posiadania siebie w dawaniu siebie przez stałą przemianę życia (metanoie) oraz przez podejmowanie bezinteresownej służby (diakonii), zgodnie z otrzymanymi darami. Powyższe zasady i praktyki życia duchowego są zawarte w „Drogowskazach Nowego Człowieka”. Małżonkowie żyjąc treścią „Drogowskazów”, realizują je w „Zobowiązaniach Domowego Kościoła”.
7. Cel Ruchu Światło-Życie jest osiągany przez realizację programu formacyjnego. Każdy uczestnik Ruchu po ewangelizacji, prowadzącej do przyjęcia Jezusa Chrystusa jako swego Pana i Zbawiciela, uczestniczy w formacji w grupie uczniów Jezusa (deuterokatechumenat) i dalej we wspólnocie diakonijnej, podejmując konkretną służbę (diakonię) w Kościele i w świecie. Ewangelizacja - katechumenat - diakonia to trzy etapy drogi formacyjnej Ruchu na wszystkich poziomach formacji.
8. Podstawowe metody realizacji programu formacyjnego Ruchu Światło-Życie to: metoda „światło-życie” - przenikająca wszystkie elementy programu formacyjnego, oaza rekolekcyjna i mała grupa formacyjna.
Oaza rekolekcyjna jest formą intensywnego doświadczenia życia Kościoła: we wspólnocie, w liturgii, na spotkaniu ze Słowem Bożym, w miłości braterskiej. Piętnastodniowe (zamknięte i przeżyciowe) rekolekcje wszystkich stopni dla dzieci, młodzieży, dorosłych i rodzin mają program oparty na tajemnicach różańca i układzie roku liturgicznego. Każdy dzień rekolekcji ma myśl przewodnią, która przenika wszystkie elementy programu. Oprócz oaz piętnastodniowych odbywają się różnego rodzaju oazy specjalistyczne, pogłębiające i tematyczne.
Mała grupa jest środowiskiem podstawowym dla rozwoju i utrzymania wiary. Dzięki temu, że jest obecna zarówno w formacji w ciągu roku, jak i w oazie rekolekcyjnej, zapewnia ciągłość procesu wychowawczego. Realizuje program formacyjny na spotkaniach cotygodniowych, a w kręgach rodzin - comiesięcznych.
Nad wzrostem duchowym, przebiegiem spotkania, realizacją programu formacyjnego - stosownie do szczebla odpowiedzialności - czuwają animatorzy moderatorzy.
Specyfiką metody Ruchu Światło-Życie jest realizacja zasady „Życie z życia” zasady organicznego wzrostu.
9. Struktura Ruchu jest zgodna ze strukturą Kościoła. Małe grupy, do których należą uczestnicy Ruchu, zasadniczo tworzą jego wspólnotę w parafii. Wspólnoty ruchu utrzymują ze sobą łączność spotykając się na Dniach Wspólnoty.
Odpowiedzialność za całość Ruchu sprawuje Moderator Ruchu Światło-Życie. Dla szczeblu kraju, diecezji i parafii odpowiedzialność pełnią moderatorzy krajowi, diecezjalni i parafialni. Każdy moderator pełni swą posługę wraz z zespołem diakonii. Diakonię moderacji mogą pełnić zarówno osoby duchowne, jak i świeckie.
Kapłani w Ruchu spełniają rolę moderatorów, a nie należący do niego opiekunów., Spoczywa na nich odpowiedzialność za duchową formację uczestników Ruchu i eklezjalność wspólnot.
Tekst wypracowany podczas II sesji Nadzwyczajnej Kongregacji Odpowiedzialnych Ruchu Światło-Życie w Częstochowie 27 lutego 1994 r., w 7. rocznicę śmierci Założyciela Ruchu.